Prawidłowa ochrona roślin według marki UNIA

Wchodzimy w okres wzmożonych prac polowych związanych z ochroną roślin. Aby żyć
w zgodzie z przyrodą i zasadami prawidłowego stosowania ŚOR przed przystąpieniem do zabiegów należy pamiętać o pewnych zasadach.

Przed rozpoczęciem oprysków należy:

• Sprawdzić i wyregulować opryskiwacz
• Ustalić rzeczywiste zużycie cieczy na 1 ha
• Prawidłowo sporządzić ciecz roboczą
• Wybrać parametry i technikę oprysku

Do każdego oprysku należy dobrać odpowiednie parametry techniczne:

1. Kroplistość

• Drobne krople – opryski fungicydowe i insektycydowe
• Średnie krople – opryski dolistnie i doglebowe herbicydów
• Grube krople – nawożenie i dokarmianie roślin

2. Ciśnienie robocze i rodzaj rozpylaczy

3. Prędkość jazdy

4. Ilość ŚOR w zbiorniku

5. Przygotowanie cieczy roboczej

6. Prawidłowe warunki wykonania zabiegu:

• Pełna sprawność opryskiwacza
• Optymalna temperatura od 15 do 20 ^oC
• Wilgotność nie mniejsza niż 60%
• Wiatr o sile nie większej niż 3 m/s
• Odpowiednie przeszkolenie operatora

7. BHP przy stosowaniu środków ochrony roślin:

• Oprysk wykonywać w odzieży ochronnej
• ŚOR przechowywać tylko o oryginalnych opakowaniach
• Preparaty przechowywać w wyznaczonych pomieszczeniach
• Po skończonej pracy umyć się pod bieżącą wodą
• Przestrzegać okresu karencji i prewencji
• Opakowania po ŚOR utylizować zgodnie z zaleceniami producenta

Systemy wspomagające jakość oprysku dostępne w opryskiwaczach UNIA

Nowoczesne opryskiwacze powinny cechować się wysoką wydajnością, trwałością, a przede wszystkim precyzyjnym nanoszeniem ŚOR i innych nawozów na uprawy. Wychodząc naprzeciw tym oczekiwaniom marka UNIA wprowadza do swoich opryskiwaczy szereg rozwiązań technicznych i systemów poprawiających efektywność zabiegów ochronnych.

V-System – Zmienna geometra belki

Opryskiwacz EUROPA XL 3024 z systemem zmiennej geometrii belki

Zmienna geometria belki sterowana za pomocą trzech czujników ultradźwiękowych systemu DYSTANS CONTROL II pozwala na automatyczną regulację wysokości i kąta belki, dostosowaną odpowiednio do danego terenu. Równoległe zginanie ramion belki za pomocą siłowników hydraulicznych doskonale kopiuje powierzchnię pola na terenach pagórkowatych. Podstawowa wersja systemu dostępna do tej pory działa na dwóch czujnikach i miała możliwość tylko wychylenia całej szerokości belki. Najważniejszym punktem w czasie oprysku jest utrzymanie przez jak najdłuższy czas przejazdu prawidłowej wysokości belki nad łanem, a to umożliwia system ziemnej geometrii belki.

Zalety sytemu zmiennej geometrii belki: Praca w trybie automatycznym Zwiększenie precyzji i wydajności aplikacji ŚOR Poprawa dokładności i równomierności pokrycia Ograniczenie znoszenia oprysku

Schemat pracy Systemu zmiennej geometrii belki

Cyrkulacja cieczy sterowana pneumatycznie

 System cyrkulacji cieczy zapewnia osiągnięcie pożądanego ciśnienia cieczy we wszystkich rozpylaczach od momentu załączenia oprysku. Ciśnienie jest zawsze równomierne w całym układzie i można od razu rozpocząć oprysk, unikając zjawiska rozchodzenia się ciśnienia od środka do krańców belki polowej. Podczas cyrkulacji, ciecz robocza krąży w układzie cieczowym, dzięki czemu oprysk nigdy nie zalega nieruchomo w rurkach, a w przewodach nie wytrąca się osad.

Zalety cyrkulacji cieczy: precyzyjne włączenie i wyłączenie oprysku skuteczny system przeciw kapaniu cieczy brak nieodpryskanej powierzchni po rozpoczęciu oprysku równomierny rozkład ciśnienia na całej szerokości belki stały obieg cieczy w całym układzie cieczowym napełnienie układu cieczowego bez uruchamiania oprysku

EDS – indywidualna kontrola rozpylaczy

Moduł sterujący systemem EDS

Jest to najbardziej zaawansowana opcja pozwalająca na automatyczne wyłączanie każdego rozpylacza w momencie, gdy znajduje się nad obszarem już opryskanym. Z drugiej strony, załączany jest również automatycznie nad obszarem jeszcze nieopryskanym. Wszystko odbywa się na podstawie sygnału GPS. Sterowanie jest elektryczne, a za wykonanie zamykania/otwierania przepływu cieczy roboczej do rozpylaczy odpowiada pneumatyka. Opryskiwacz ma dwa zbiorniki sprężonego powietrza – jeden obsługuje system EDS i zawieszenie pneumatyczne osi, a drugi hamulce maszyny.

Zalety systemu EDS: Podniesienie dokładności oprysku do 50 cm Zredukowanie ilości nakładek i omijaków do minimum Oszczędność ŚOR nawet do 85% Równomierny rozkład ciśnienia na całej szerokości belki Wszystkie cechy cyrkulacji cieczy sterowanej pneumatycznie

Schemat pracy Systemu zmiennej geometrii belki

UNIA DynaJET – oprysk pulsacyjny

Moduły systemu UNIA DynaJET

System kontroli dysz UNIA DynaJET poprzez zawory elektromagnetyczne zamontowane na korpusach rozpylaczy pozwala na niezależne kontrolowanie przepływu cieczy i rozmiaru kropli. Rozwiązanie to pozwala zmieniać parametry bez zmiany rozpylaczy, zastępując korpusy wielopozycyjne. Głównym zadaniem systemu jest poprawa jakości i równomierności pokrycia roślin prze ŚOR.

Głównym zadaniem systemu jest wyrównanie pokrycia oprysku w łanie niezależnie od zmieniającej się prędkości jazdy, przy zachowaniu zadanej dawki, ciśnienia i wielkości kropli.

90% redukcji znoszenia

1 rozpylacz 6 rozmiarów kropli

Programowalne szerokości sekcji

Kompatybilny z ISOBUS

20 Hz Częstotliwość elektromagnesu

Kompensacja dawki na zakrętach

Cechy systemu: 1 rozpylacz zamiast 6 Kompensacja dawki na zakrętach Zwiększenie wydajności oprysku Zmienne dawkowanie Programowalne szerokości sekcji – do 13 Obsługa za pośrednictwem ISOBUS

Schemat działania kompensacji dawki

 

Zalety systemu UNIA DynaJET: Minimalizacja strat powodowana nadmiernym rozpylaniem kropli Większa równomierność pokrycia opryskiem w terenach pagórkowatych Elastyczność w zmiennych warunkach pogodowych Osiągnięcie równomiernej dawki na zakrętach i łukowatych polach Zwiększenie prędkości oprysku przy zachowani zadanej kropli, ciśnienia i dawki Zmiana wielkości kropli przy zachowaniu ciśnienia i dawki Możliwość połączenia z urządzeniami typu z Crop Sensor i zaplanowania strategii nawożenia płynnego lub regulatora wzrostu Wszystkie cechy cyrkulacji cieczy sterowanej pneumatycznie

Z okazji Świąt Wielkanocnych życzymy wszystkim naszym partnerom, klientom i współpracownikom, wszystkiego co najlepsze i najprzyjemniejsze, rodzinnej atmosfery, szczęścia osobistego, pogody ducha, smacznego święconego jajka I suto zastawionych stołów.

Super chwast – fakt czy mit?

Odporność chwastów na herbicydy to bardzo aktualny problem w Polsce, Europie i na Świecie. Niewłaściwe stosowanie środków ochrony roślin przyczynia się do powstawania odporności zwalczanych agrofagów. Najczęściej jest to odporność chwastów na herbicydy. Mogą występować także odporności grzybów na środki fungicydowe lub owadów na insektycydy. Konsekwencje takiego stanu, są bardzo trudne do przezwyciężenia. Powodem tego jest zmienność genetyczna roślin bądź organizmów warunkująca różną podatność pojedynczego organizmu na substancję aktywną.     Zróżnicowanie genetyczne powoduje, że część populacji chwastów, choćby najmniejsza, może okazać się odporna na stosowane zabiegi chemiczne. Jest to naturalne zjawisko, dzięki którym organizmy żywe mogą przystosować się do zmiennych warunków środowiska na drodze ewolucji. W środowisku naturalnym organizmy które zdobyły już odporność krzyżują się wzajemnie i wydają następne pokolenie posiadający gen odporny na dany czynnik stresogenny. Taki mechanizm w czasie kilku lat może doprowadzić do sytuacji, że na danym obszarze zaczną dominować osobniki odporne, na które nie dział już poprzednio stosowana substancja czynna.

Rodzaje odporności: Odporność prosta – na jedną substancję aktywną Odporność krzyżowa – na substancje z tej samej grupy chemicznej lub o takim samym działaniu Odporność wielkokierunkowa – wytworzenie odporności na różnego typu substancje

Chwasty

Wieloletnie stosowanie tych samych herbicydów zawierających ten sam mechanizm działania lub substancję aktywną prowadzi do wytworzenia tych samych biotypów odpornych. W Polsce pierwszym udokumentowanym przypadkiem rośliny odpornej na herbicydy była Konyza kanadyjska. Od tego czasu zanotowano kolejne 24 przypadki chwastów odpornych na różne substancje aktywne. W Polsce najbardziej problematycznym gatunkiem jest miotła zbożowa. Jej biotypy odporne można spotkać na terenie całego kraju. W obszarze badań nad odpornością chwastów w Polsce znajduje się również chaber bławatek, mak polny, owies głuchy i wyczyniec polny. Ten ostatni będzie nabierał na znaczeniu, w szczególności w dobie systemów bezorkowych. Częste i długotrwałe stosowanie tych samych preparatów na określonym stanowisku może powodować ujemne skutki w postaci nadmiernych pozostałości substancji aktywnych w glebie, wodach i produktach roślinnych.

Przykładowe rośliny spotykane na polskich polach odporne na herbicydy:

Miotła zbożowa Źródło: nawozy.eu	Wyczyniec polny Źródło: nawozy.eu	Chaber bławatek Żródło: rynek-rolny.pl	Mak polny Żródło: rynek-rolny.pl

 

Czynniki wpływające na odporność chwastów na herbicydy:

Długotrwałe (kilkuletnie) stosowanie herbicydów o jednym mechanizmie działania na tym samym polu Niewłaściwy dobór środka do danego gatunku chwastów Opryski w nieodpowiedniej fazie rozwojów chwastów Oprysk wykonywać w pełni sprawnym opryskiwaczem Podczas zabiegu oprysku zwrócić uwagę na prawidłowy dobór ciśnienia roboczego i wielkość kropli Podczas rozrabiania preparatów dużą uwagę zwrócić na prawidłowe pH cieczy roboczej Niesprzyjające warunki pogodowe i środowiskowe dla prawidłowej aplikacji oprysku

Sposoby zapobiegania odporności chwastów:

Stosowanie odpowiedniego płodozmianu - zmianowanie roślin wymusza stosowanie różnych herbicydów Stosowanie ŚOR o różnym mechanizmie działania Stosowanie ŚOR w dawkach gwarantujących pełne zniszczenie chwastów Materiał siewny wolny od chwastów Czyszczenie maszyn i kombajnów pomiędzy przejazdami Stosowanie płużnej - pełnej uprawy gleby

 

Grzyby

Powstanie odporności na grzyby jest trudniejsze do zaobserwowania, co nie oznacza że nie występuje. Pierwszymi środkami stosowanymi przeciw chorobą grzybowym były siarka i miedz. Wielokierunkowe działanie nie powodowało wykształcenia się odporności na nie wśród patogennych grzybów. Obecne środki aktywne wykazują jednokierunkowe działanie, przez co pokonanie grzyba jest dużo łatwiejsze. Przy oprysku ważne jest stosowanie środków z różnym mechanizmem działania zawierającym minimum dwie i więcej substancji aktywnej.

Septorioza paskowana liści pszenicy Źródło: wikipedia.org

 

W celu uniknięcia powstania odporności grzybów należy: Nie wykonywać powtórki oprysku tym samym preparatem, zawierającym tą samą substancję aktywną Zabiegi wykonywać w czasie jego najefektywniejszego wykorzystania przez roślinę, czyli przed i chwilę po pojawieniu się grzyba Stosować dawki, dające skuteczność powodzenia zabiegu

Owady

Problem odporności dotyczy także owadów i innych szkodników roślin. Mechanizm powstawania odporności jest analogiczny do chwastów i grzybów. Presję szkodników może obniżyć zachowanie ich naturalnych wrogów. Miedze, zakrzaczenia i nieużytki są naturalnym schronieniem takich owadów jak pająki czy biedronki. Stosowanie chemicznych substancji powinno być ostatecznością ale jeżeli przyjdzie mus stosowanie preparatów należy pamiętać, że w pierwszej kolejności przy pierwszym zabiegu stosować substancje czynne słabsze ale wystarczające do zwalczania szkodnika. Jeżeli w czasie wegetacji trzeba powtórzyć zabieg, wtedy można zastosować silniejszą substancję. Dawkę środka należy dobrać tak, aby pokrywała się z etykietą ochrony roślin. Zbyt małe dawki przyczyniają się do selekcji i wykształcenia odporności.

Słodyszek rzepakowy jest jednym z największych szkodników plantacji rzepaku ozimego, powodujący duże straty w plonie. Od kilku lat w Polsce i innych europejskich krajach zaobserwowano pojawienie się osobników odpornych na działanie substancji aktywnych.

Słodyszek rzepakowiec Źródło: tygodnik-rolniczy.pl

 

Zasady stosowania oprysków w celu przeciwdziałania odporności owadów: Opryski należy wykonywać w momencie przekroczenia przez szkodniki progu ekonomicznej szkodliwości Stosować dawki zgodnie z etykietą lub zaleceniami doradcy Oprysk wykonywać w stadium największej wrażliwości owadów na ŚOR Zabiegi wykonywać w pełni sprawnym opryskiwaczem Podczas oprysku dużą wagę zwrócić na prawidłowe ciśnienie robocze i pH cieczy roboczej Daną substancję na jednym polu stosować na tej samej uprawie tylko raz w sezonie wegetacyjnym Starać się rotować substancjami aktywnymi i całymi grupami chemicznymi podczas doboru ŚOR

Jak widzimy istnieje duże ryzyko pojawiania się odporności agrofagów na naszych plantacjach. Najważniejsze w nowoczesnej uprawie roślin jest bezwzględne przestrzeganie zasad integrowanej ochrony roślin. Należy pamiętać o stosowaniu naturalnych biologicznych i agronomicznych metod ochrony roślin. Należy pamiętać, o ograniczeniu stosowania środków ochrony roślin do niezbędnego minimum.

Przygotował:
Krzysztof Meusz
Specjalista ds. produktu – Opryskiwacze

Opryskiwacz. Najważniejsza maszyna w gospodarstwie?

Ruszyła wegetacja, a wraz z nią na naszych polach pojawiły się pierwsze opryskiwacze. To właśnie w okresie intensywnej ochrony warto zastanowić się nad tym jak istotną dla gleby, roślin i życia polowego maszyną jest opryskiwacz. W serii trzech artykułów postaramy się pokazać jaką rolę pełni opryskiwacz i jak inne zabiegi wpływają na jego późniejszą intensywność użytkowania.

W pierwszej części zostaną przedstawione różne rodzaje sposobu uprawy, siewu i ich późniejszy wpływ na częstotliwość i rodzaj ochrony. W drugiej części pokażemy zagrożenia wynikające ze złego użytkowania opryskiwaczem. Trzecia część będzie poświęcona dobrej praktyce użytkowania opryskiwacza, a także systemom wspomagającym pracę rolnika i poprawiającym jakość oprysku przy zrównoważonym stosowaniu środków ochrony roślin i ochronie środowiska.

Rodzaj uprawy, a późniejsza ochrona roślin - 1/3

Istnieje wiele definicji sposobów uprawy gleby. Głównym wyznacznikiem nazewnictwa jest fakt czy w uprawie wykonywana jest orka. Zasadniczo wyróżnia się dwie grupy: system orkowy i bezorkowy. Trzecim systemem może być siew bezpośredni. Nowością na polskich polach jest siew pasowy.

SYSTEM ORKOWY

UNIA - VIS ON LAND	UNIA - IBIS VARIO

Orka jest podstawowym zabiegiem uprawowym polegającym na odwróceniu i pokruszeniu uprawianej warstwy gleby. Istotną cechą jest coroczne spulchnienie warstwy ornej prze pług. Chwasty, resztki pożniwne i nasiona innych roślin są wymieszane lub przerzucone na dno bruzdy. Powstaje luźna, pozbawiona resztek warstwa gleby, która umożliwia bezproblemowe zastosowanie konwencjonalnego siewu.

Głównym narzędziem w tym systemie jest pług. Często można spotkać mylną opinię, że jest to maszyna przestarzała, a jej konstrukcja już dawno przestał ewoluować. Jest to nieprawdziwa opinia. Współczesne pługi mają szereg dodatkowego wyposażenia, często porównywalny z maszynami do systemów bezorokowych. W nowoczesnym pługu możemy zastosować różne rodzaje odkładnic, pozwalające na prace z różnymi głębokościami przy zachowaniu odpowiedniego przykrycia resztek pożniwnych. Regulację szerokości i głębokości pracy możemy zmieniać z pozycji operatora, co znacznie zwiększa jakość i szybkość pracy. Obecnie na rynku dostępne są pługi które współpracują z sygnałem GPS, na którego podstawie ciągnik prowadzony jest po caliźnie, a pług w bruździe. Jest to tak zwana technologia on-land.

Zalety uprawy orkowej			Wady uprawy orkowej
Podłoże pod siew jest pozbawione odpadów organicznych co zapewnia pewne wschody Niskie ryzyko fitosanitarne – rośliny mniej narażone na choroby Mniejsze zastosowanie środków ochrony roślin Proste osiągnięcie najwyższych plonów Możliwość dobrej orientacji rynkowej – stosowanie płodozmianu w krótkim odstępie czasu Prosta i tania technologia maszynowa			Wyższe koszty eksploatacyjne Brak ochrony przed erozją Ryzyko powstawiania podeszwy płużnej Silny rozkład próchnicy Zakłócenie życia glebowego Niska nośność gruntów – wymywanie na terenach pagórkowatych

SYSTEM BEZORKOWY

UNIA - CROSS S DRIVE

Uprawę bezorkową często nazywa się uproszczoną lub zredukowaną. W tym systemie rezygnujemy z pługa na rzecz agregatów uprawowych przystosowanych do głębokiego spulchniania gleby. Resztki poplonu i międzyplonu pozostają na powierzchni gleby. Głównym założeniem jest zmniejszenie zabiegów uprawowych w porównaniu do systemu orkowego.

Do wykonania zabiegów uprawy gleby w jednym lub dwóch przejazdach można wykorzystać agregaty trzybelkowe CROSS, których maksymalna głębokość pracy może wynosić do 30 cm. Przy pracy dwuetapowej, zaraz po zbiorach, dla lepszego rozłożenia i wstępnego pocięcia resztek pożniwnych, warto zastosować agregat talerzowy ARES. W wielu publikacjach przedstawiono, że przy pracy z identyczną głębokością koszty paliwa przy uprawie orkowej i bezorkowej są takie same. Główną zaletą tej koncepcji uprawy jest duża wydajność powierzchniowa, znacznie przewyższająca wydajnością tradycyjną uprawę orkową.

Zalety uprawy bezorkowej			Wady uprawy bezorkowej
Wysoka wydajność powierzchniowa Niewielki efekt przesuszania gleby Dobra ochrona gleby przed erozją Aktywne życie glebowe Dobra nośność gleby			Zwiększone ryzyko przenoszenia chorób poprzez resztki pożniwne Ryzyko spadku plonów Podwyższona ilość i krotność zabiegów ochrony roślin – samosiewy Wysokie zagrożenie plantacji przez ślimaki i myszy Trudność stosowania technologii przy częstym płodozmianie Duży nakład kapitałowy przy zakupie odpowiednich maszyn

 

Pług dłutowy UNIA Harrier Maszyna służąca do rozrywania podeszwy płużnej, stosowana do głębokiego spulchniania i intensywnego wymieszania gleby z resztami pożniwnymi. Poprawia gospodarkę wodną i napowietrzenie gleby. Zalecana częstotliwość stosowanie narzędzia to raz na 3 do 5 lat lub raz na płodozmian. Maksymalna głębokość pracy wynosi 55 cm.

 SIEW BEZPOŚREDNI

UNIA - AMBER 3000	UNIA - FENIX 4000/6 DUPLO

Siew bez jakiegokolwiek przygotowania gleby od poprzednich zbiorów. Nasiona umieszczane są w nieuprawionej glebie, czyli bezpośrednio w ściernisku. Jest to sposób uprawy konserwującej, gdzie nasiona roślin umieszczane są w rowki wykonane przez redlicę wysiewającą. Siewnik pracuje na twardym i zbitym podłożu, dlatego najważniejszy jest jednostkowy nacisk na redlicę. Często przed siewem istnieje konieczność oprysku, do likwidacji chwastów i samosiewów. Siew bezpośredni najlepiej sprawdza się na glebach narażonych na dużą intensywność erozji wodnej i wietrznej, a także na obszarach o krótkim czasie pomiędzy zbiorami, a siewem następnej uprawy. System siewu bezpośredniego jest najbardziej narażony na spadki plonów.

Zalety siewu bezpośredniego			Wady siewu bezpośredniego
Niskie koszty technologii Bardzo wysoka wydajność powierzchniowa Ochrona gleby przed erozją Oszczędność wody			Niepewne rezultaty zbioró Konieczność wyważonego płodozmianu Wysoka chemizacja – problem z odpornymi chwastami Dużo czynników grzybowych i chorobotwórczych przez pozostawione resztki pożniwne (Może nastąpić nasilenie występowania ślimaków lub innych szkodników) Brak możliwości stosowania nawozów naturalnych (obornik, kompost)

UPRAWA PASOWA

UNIA - HAWK

System polegający na uprawie wąskiego paska gleby na którym wysiewane lub sadzone są ziarna lub sadzonki roślin. W technologii strip-till uprawiane są obecnie głównie kukurydza, buraki cukrowe, rzepak, słonecznik ale istnieje także możliwość uprawy zbóż i warzyw z rozsady.

Maszyny do uprawy pasowej to bardzo skomplikowane i złożone agregaty składające się podzespołów wykonujących szereg czynności za jednym przejazdem - rozcinanie i spulchnianie gleby w pasie, wysiew nawozu, uprawy przedsiewnej, siewu, zagarniania gleby i docisku.

Zalety uprawy pasowej			Wady uprawy pasowej
Oszczędność czasu – zabiegi uprawowe i siew odbywają się w jednym przejeździe Zachowanie wilgoci w glebie Ochrona gleby przed erozją wodną i wietrzną Głębokie spulchnianie w strefie wzrostu systemu korzeniowego Bujne życie biologiczne w glebie			Zwiększenie intensywności chemicznej ochrony roślin, konieczność stosowania herbicydu totalnego przed siewem Zwiększenie populacji nornic i mysz na polu Konieczność dobrego rozdrobnienia i równomiernego rozrzucenia resztek pożniwnych Zbyt długie stosowanie technologii na jednym polu zwiększa ryzyko niepożądanego zagęszczenia gleby Bardzo drogie maszyny wymagające ciągników o dużej mocy Stosowanie obornika w technologii strip-till nie jest obecnie możliwe

OCHRONA ROŚLIN

System uprawy roli ma znaczący wpływ na skład gatunkowy i ilościowy chwastów pojawiających się w dalszej fazie rozwoju danej kultury. Czynnikiem, który w dużym stopniu ogranicza plony roślin w warunkach bez płużnych systemów uprawy, jest duże zachwaszczenie.  Z badań Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowego Instytutu Badawczego
w Puławach wynika, że liczba gatunków chwastów w łanach roślin uprawianych w porównywanych systemach uprawy roli była zbliżona i stanowiła 38-40 gatunków. Jednocześnie w badaniach wykazano, że największa liczba oraz sucha masa chwastów wystąpiła w roślinach uprawianych  w systemie siewu bezpośredniego i było to średnio 29 szt./m2, 11,6 g/m2. Z kolei najmniejsze zachwaszczenie towarzyszyło roślinom wysiewanym po tradycyjnej uprawie orkowej i wynosiło 22 szt./m2, 9,0 g/m2.

Średnia liczba nasion chwastów w warstwie gleby 0-20 cm była największa w systemie siewu bezpośredniego i wynosiła 6518 nasion/m2 i około 3 razy mniejsza w polach, gdzie wykonywano tradycyjną uprawę orkową 2080 nasion/m2. Pośrednią liczbę nasion chwastów naukowcy oznaczyli w polach, gdzie stosowano uprawę uproszczoną, która wynosiła 4515 nasion/m2. Badania* zostały przeprowadzone przez dr hab. Beatę Feledyn-Szewczyk i dr hab. Janusza Smagacza z Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowego Instytutu Badawczego w Puławach, którzy analizowali wpływ różnych systemów uprawy roli na zachwaszczenie pszenicy ozimej oraz glebowy bank nasion [Farmer 2016]. Niestety przy szeregu oszczędności wynikający z magazynowania wody, przyśpieszenia czasu wykonania zabiegów, dużą wadą systemów uproszczonych jest zwiększenie nakładów i częstotliwości wjazdów opryskiwaczem. Duża konkurencja chwastów i nieodpowiednia liczba i jakość zabiegów ochronnych zwiększa ryzyko uodpornienia się chwastów na ŚOR.

Plantacja rzepaku – woj. Dolnośląskie. Niestety uproszczenie generują większą konkurencję dla plantacji głównej w chwastach i samosiewach…

…a także zwiększają ryzyko zwiększenia populacji nornic i mysz.

Przygotował:
Krzysztof Meusz
Specjalista ds. produktu - Ochrona

*Artykuł został napisany na podstawie publikacji czasopisma FARMER z lat 2015 i 2016